|
ΤΗΣ
ΕΛΛΗΣ ΠΑΙΟΝΙΔΟΥ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το
βιβλίο που διάβασα
μιλάει για δύο φίλους που εργάζονταν μαζί
από μικροί. Το Νίκο και το Λουκά. Αυτοί έφτιαχναν
λουκάνικα
με
διάφορα
σχέδια.
Κάποια στιγμή
βαρέθηκαν
και
αποφάσισαν
να ταξιδέψουν
σε όλο
τον
κόσμο.
Στο δρόμο
αντάμωσαν
και πήραν μαζί τους
έναν ζαχαροπλάστη
που είχε βαρεθεί κι αυτός να φτιάχνει
γλυκά.
Συνάντησαν
τη
Λόλα, την
Γκαφατζού, που
είχε
βαρεθεί κι
αυτή να
κουβαλάει κονσέρβες για τις
γάτες.
Πήραν μαζί
τους
και τις δίδυμες
Αφρικάνες και έναν αστυφύλακα.
Στο ταξίδι τους
μέσα
στο βυθό, βρήκαν και
μια νεράιδα
που
τους είπε ότι θα τους
βοηθούσε,
επειδή
ήξερε
όλα
τα μέρη
σαν το σπίτι
της. Για καράβι είχαν
ένα λουκάνικο.
Όλοι μαζί
ξεκίνησαν για τη
χώρα του
Χρυσού
Ηλιοτρόπιου. Εκεί
έμαθαν
από τη
Νεράιδα
ότι
κάθε
σποράκι
του ηλιοτρόπιου
είχε
μαγικές
ιδιότητες...
γιάτρευε όποιον έτρωγε το σποράκι
αυτό.
Επόμενος
προορισμός, το
νησί
του Λυκόπουλου.
Εδώ έμαθαν
ότι πριν
γίνει Λυκόπουλο ήταν
ένα
ωραίο
παλικάρι.
Στη συνέχεια το λουκάνικο
έκανε …φτερά. Το πήραν οι πελαργοί
για
να το πάνε σε μια οικογένεια με οχτώ παιδιά που το χρειαζόταν για κούνια.
Έφτασαν στη χώρα του Κύκλωπα
του Τρίμυτου
που
ήθελε να φάει το λουκάνικο, άλλα η
Λόλα τους έσωσε, γιατί τον τάισε πέτρες, βράχια και ξύλα. Ο κύκλωπας
άνοιγε το στόμα του και τα καταβρόχθιζε, επειδή οι μύτες του ήταν
βουλωμένες.
Στη συνέχεια συνάντησαν ένα
κουρσάρικο καράβι,
το μαύρο
πειρατή. Ήταν ένα καράβι μαγεμένο
που
έκανε όλο κύκλους
γύρω
από τον άσπρο καρχαρία.
Τα μάγια λύθηκαν
και
ο Νίκος παντρεύτηκε
τη
Μπαρμπαρέλα, την καπετάνισσα του
μαύρου πειρατή. Παρέδωσαν
στους δράκους
το λουκάνικο και
εκείνοι απελευθέρωσαν τον μαύρο
πειρατή.
Ο
μαύρος πειρατής είχε
καμπίνες και κρεβάτια για
όλους. Ένα καράβι βέβαια συνηθισμένο τίποτα ιδιαίτερο
σαν το Λουκάνικο. Η
παρέα
συνέχισε το
ταξίδι της χωρίς
τη Νεραιδούλα
…
Μου άρεσε πολύ η
ιστορία, γιατί ήταν γλυκιά σαν παραμύθι …
Από τη μαθήτρια : ΓΕΩΡΓΙΑ
ΣΙΓΕΡΗ
|
