Ήταν μια οικογένεια που μετακόμισε στην Αθήνα. Η μητέρα της οικογενείας, η Αγγελική, είχε φιλίες με την γειτόνισσά της που είχε ένα δουλάκι και όλο της έλεγε να πάρει και αυτή ένα. Η Αγγελική όταν το συζητούσε με τον άνδρα της, εκείνος έλεγε: ''ΟΧΙ, και άλλο στόμα; '' Τελικά όμως η Αγγελική έπεισε τον άνδρα της και πήραν ένα δουλάκι, τη Σοφία.

Το δουλάκι το αγάπησαν. Η οικογένεια Πολυχρονιάδη είχε τη Σοφία, το δουλάκι που πήραν, σαν δικό τους παιδί. Την άφηναν να παίζει με τα παιδιά τους και μάλιστα ο πατέρας τής μάθαινε γράμματα. Η Σοφία έκανε πολλές φιλίες και τους πραγματοποίησε τα όνειρα τους. Μια μέρα η Σοφία που πήγε στο μπακάλη και γνώρισε ένα κορίτσι που ήταν 23 ετών. Η κοπέλα ήταν στενοχωρημένη και η Σοφία της είπε να έρθει σπίτι της για να την κάνει να νιώσει καλύτερα. Η κοπέλα πήγε σπίτι της Σοφίας και ήταν πολύ στενοχωρημένη. Ο λόγος ήταν ότι δούλευε στο σπίτι της παπαδιάς και εκείνη αγάπησε έναν οικοδόμο , αλλά η παπαδιά δεν την άφηνε να παντρευτεί μαζί του. Τότε βρήκε μια ιδέα η Σοφία. Την επομένη μέρα ο πατέρας της οικογενείας πήγε στο σπίτι του παπά και του είπε ψεύτικα προτερήματα για τον οικοδόμο. Κιόλας είπε ότι θα τους παντρέψει αυτός. Τα έχασε σπίτι του. Την επομένη μέρα ένας φίλος του πατέρα της οικογενείας τούς είπε να πάνε βόλτα με έναν αγοραστή του. Στην βόλτα που πήγαν αγόρασαν ένα λαχείο που διάλεξε η ίδια η Σοφία . Η Σοφία κέρδισε το λαχείο και με αυτά τα λεφτά θα πάντρευαν την φίλη της. Ο βιολογικός πατέρας όμως της Σοφίας δεν είχε πεθάνει και την ήθελε πίσω. Τελικά πήγαν τη Σοφία στο σπίτι της, αλλά θα την επισκέπτονταν συχνά.

Άλλωστε θα γίνονταν και κουμπάροι, γιατί η Σοφία θα βάπτιζε το νεογέννητο παιδί της οικογένειας Πολυχρονιάδη.

Από τη μαθήτρια Αθανασία Χανιωτάκη

4ο Δ.Σ. ΙΛΙΟΥ – Ε1 – Φλεβάρης 2014