«ΕΛΛΑΔΑ»

Ένας εξωγήινος περνά

μέσα από μια γαλαζοπράσινη θωριά!

Θαμπωμένος γύρω του κοιτά, ρωτά,

και το κομπιούτερ του μυαλού του απαντά.

«Πού είμαστε;»

«Στην Ελλάδα!»

« Τι  είναι όλα αυτά τα στάχυα τα χρυσά;»

«ΕΛΛΑΔΑ!»

« Τι όμορφα νησιά!

Τι χερσόνησος πλατιά!

Ακρογιάλια χρυσά!

Ψάρια πολλά!»

«Θάλασσα γαλάζια

γίνεται ασημί

καθώς ο ήλιος ο λαμπρός,

της χαμογελά ζεστός.»

«Πράσινα δάση, ψηλά βουνά,

κρυσταλλένια νερά,

τις πεδιάδες σκίζουν και τις ποτίζουν!»

Ήχοι ζωντανοί,

γεμάτοι ψυχή!

Τα παιδιά με τ’ άστρα μιλούν,

τ’ αηδόνια γλυκά κελαηδούν!

Μα τι είναι όλ’ αυτά;

ΕΛΛΑΔΑ! – ΕΛΛΑΔΑ!  Μια ομορφιά!

«Η ΧΑΡΑ ΦΕΡΝΕΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ»

Η χαρά φέρνει λουλούδια,

κρεμασμένα σε κλαδιά

που τα πέταλα ανοίγουν

σ’ οποιαδήποτε καρδιά.

Είτε άσπρος είτε μαύρος

είτε κίτρινος κι αν είσαι,

πήγαινε στον κήπο στα λουλούδια τ’ αγαθά

για ν’ ανοίξεις την καρδιά!

Η χαρά φέρνει λουλούδια

με αγάπη και γαλήνη

δυσκολίες στη ζωή, όλες τις ξεδιαλύνει

για να είσαι στη ζωή με κέφι και με καλοσύνη

που είναι ίσον με χαρά!

Τριαντάφυλλα ανοίγουν

και σκορπούν τη μυρωδιά

κι όσοι παν  να γιατρευτούνε

φεύγουν σίγουρα καλά

και γεμάτοι με χαρά!

Λιβανίου Μαριάνθη – Ε2