1. Από κακή κολοκυθιά, ούτε κολοκυθόσπορο.

2. Αν χάσαμε τα δαχτυλίδια, έχουμε το δάχτυλα.

3. Αν δε βρεις το χειρότερο, δε θυμάσαι το καλύτερο.

4. Αν γειτονέψεις με κουτσό, θα μάθεις να κουτσαίνεις.

5. Οι πίκρες κόβουν γόνατα κι οι λογισμοί γερνούνε.

6. Όποιοι πεινούν και μεθούν, λησμονούν όσα χρωστούν.

7. Κάλλιο λεύτερο σκυλί παρά λιοντάρι και κλουβί.

8. Κάλλιο κόμπο στο ζωνάρι παρά κόμπο στην καρδιά.

9. Όποιος σκορπάει τον καιρό, δεν τον μαζεύει πλέον.

10. Το σίδερο ζεστό χτυπιέται.

11. Μεσ’ τα πολλά παινέματα τα πιο πολλά είναι ψέματα.

12. Ούτ΄ η πεθερά μητέρα ούτ’ η νύφη θυγατέρα.

13. Πάντα ξεχνάει η πεθερά πως κάποτε ήταν νύφη.

14. Ό,τι τραβάει το κορμί, τα φταίει το κεφάλι.

Στέφανος Σταθόπουλος – Τσαντήλα Σταυρούλα - Ε2

1. Μακρύς – μακρύς  καλόγερος, ποτέ σκιά δεν κάνει. Τι είναι;

2. Είναι μια κόκκινη αγελάδα, που όταν τρώει ξύλα ζει, κι’ όταν πίνει νερό ψοφά. Τι είναι;

3. Ποιο μιλά χωρίς να σκέπτεται, κλαίει χωρίς να λυπάται, γελά χωρίς να χαίρεται και λέει ψέματα χωρίς να το ξέρει;  Τι είναι;

4. Ένας σκύλος είναι στην πόρτα. Δεν μπορεί ούτε να γαυγίσει, ούτε να σε δαγκώσει. ‘Όμως δεν σ’ αφήνει να μπεις μέσα.  Τι είναι;

5. Έχει πόλεις χωρίς σπίτια,

      έχει δάση χωρίς δέντρα,

έχει θάλασσες χωρίς ψάρια.

Τι είναι;

δρόμος – η φωτιά – ο παπαγάλος – η κλειδαριά – ο χάρτης