Ειρήνη

                                                                                                               

 

 

 

 

 

Μπορεί να μου ’ λειψες καιρό. Μα προσπάθησα μακριά σου να κρατηθώ. Θα δεις πως χώρια μου δεν μπορείς. Είχες πει. Μα εγώ τελικά μπορώ. Μακριά σου να πετώ.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Να που γεννήθηκα ξανά, Και κατάφερα πολλά. Δεν υπάρχεις πουθενά. (Και φεύγω ξεφεύγω. Να που μπορώ και πάλι ζω. Και αφήνω πρώτη ε­γώ. Το δικό σου εγωισμό. (Ξεφεύγω φεύγω μακριά).

Μην κλαις. Και μη σπαταλάς στιγμές. Δε γυρίζω πια. Μοναξιά δεν κρύβω στην καρδιά. Κι εσύ τόσα σου χάρισα.  Με φοβήθηκες με εκδικήθηκες

Ε σειρά μου να σου πω πως....

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Να που  γεννήθηκα ξανά. Και  κατάφερα πολλά. Δεν    υπάρχεις πουθενά.   (Και  φεύγω ξεφεύγω).  Να που  μπορώ και  πάλι  ζω. Και  αφήνω πρώτη εγώ. Το  δικό  σου  εγωισμό. (Ξεφεύγω φεύγω μακριά).

 

Νόμιζες θα χάσω. Αν σε ξεπεράσω. Νόμιζες θα σβήσω. Πίσω δε γυρίζω. Έφτασα στην άκρη. Ξέφυγε  ένα δάκρυ. Πόνεσα για σένα. Πέθανα για μένα.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Να που γεννήθηκα ξανά. Και κατάφερα πολλά. Δεν υπάρχεις πουθενά. (Και φεύγω ξεφεύγω) Να που μπορώ και πάλι ζω. Και αφήνω πρώτη εγώ. Το δικό σου εγωισμό. (Ξεφεύγω φεύγω μακριά).

 

Στίχοι - ΜΙΧΑΛΗΣ  ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ

 

Κι  αν  γίναν πολλά εγώ έχω κι  άλλη  αντοχή. Κι  αν  είδα πολλά, βλέπω και  άλλη  μια αρχή. Αν  όπως κι   αν    ζεις κάτι   σου  λείπει   απ’ τη  ζωή. Κάτι   σε   κουράζει  πολύ. Κι   ίσως  στο  βάθος  σε  εξαντλεί. Εγώ το  έχω φανταστεί.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ, τη διάθεση σου να φτιάξω. Για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ. Όσα δεν μπορώ να φωνάξω. Μ' ένα τρυφε­ρό τραγούδι σαν κι αυτό. Τη διάθεση σου ν’ αλλάξω. Ν' ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά. Να τολμάς ξανά να ζεις.

Κι αν όπως κι εσύ δεν ξέρω πώς να αισθανθώ. Κι αν ψάχνω να βρω πώς να χαρείς για να χαρώ. Κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ. Πρέπει να σου πω σ' αγαπώ, Κι είν’ η αγάπη μου βουνό. Κρυμμένη μέσα μου καιρό.

 

ΡΕΦΡΑΙΝ

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ, τη διάθεση σου να φτιάξω. Για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ. Όσα δεν μπορώ να φωνάξω. Με ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό. Τη διάθεσή σου ν’ αλλάξω. Ν’ ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά. Να τολμάς ξανά να ζεις.    

 

Αδαμοπούλου Ιωάννα - ΣΤ2